W tym artykule przeczytasz m.in.:
- kim jest jej patron
- ciekawostkach z jego życia
Lucjan Antoni Feliks Rydel (ur. 17 maja 1870 w Krakowie, zm. 8 kwietnia 1918 w Bronowicach Małych) – poeta, prozaik i dramatopisarz okresu Młodej Polski.
Życiorys
Był synem Lucjana (okulisty, profesora i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego) i Heleny z Kremerów oraz wnukiem Józefa Kremera. W 1888 zdał egzamin dojrzałości w C.K. Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. W latach 1888–1894 studiował na Wydziale Prawa UJ – studia te podjął na stanowcze życzenie ojca. Po uzyskaniu stopnia doktora poświęcił się twórczości literackiej i zagadnieniom z dziedziny historii i historii sztuki. Jesienią 1895 zamieszkał w Warszawie. Publikował felietony i artykuły z historii sztuki oraz krytyki literackie na łamach gazet warszawskich i krakowskich, między innymi w Gazecie Polskiej. W 1896 uzyskał stypendium przyznane przez Akademię Umiejętności, dzięki któremu wyjechał do Paryża. Uczęszczał na wykłady w Collège de France, Sorbonie i École des Beaux-Arts. Pracował w Bibliotece Polskiej.
Po powrocie zamieszkał w Krakowie. Ślub Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną (1883–1936), córką gospodarza z Bronowic, który odbył się 20 listopada 1900, stał się tematem Wesela, słynnego dramatu autorstwa Stanisława Wyspiańskiego – jednego z zaproszonych gości. Ślub był przedmiotem kontrowersji. W 1901 zamieszkali z żoną w dworku w podkrakowskiej wsi Tonie (obecnie dwór przy ul. Kaczorówka 10). Mieszkając tam, zakładał czytelnie, prowadził wykłady i organizował przedstawienia ludowe. Przyczynił się do odkrycia i rozwinięcia talentu Antoniego Kucharczyka, wiejskiego poety samouka. W 1907 podróżował po Grecji. Wykłady o sztuce i kulturze greckiej, które prowadził później niemal do końca życia w ASP w Krakowie, przyciągały licznych słuchaczy.
W 1908 zakupił od Włodzimierza Tetmajera dworek w Bronowicach Małych i poddał przebudowie, która trwała cztery lata. Zamieszkał w nim razem z rodziną w 1912. W 1908 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa.
Po wybuchu I wojny światowej, od września 1914 do czerwca 1915, przebywał wraz z rodziną Pardubicach i Pradze. Był zastępcą przewodniczącego Prezydium Komitetu Obywatelskiego Polskiego Skarbu Wojskowego w sierpniu 1914. Po powrocie do Krakowa od września 1915 do sierpnia 1916 był dyrektorem Teatru im. Słowackiego. W 1917 choroba nerek spowodowała konieczność usunięcia jednej z nich. W marcu 1918 zachorował na zapalenie płuc. Zmarł w Rydlówce 8 kwietnia 1918 roku. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera KA). Nagrobek ma kształt przydrożnej kapliczki z podkrakowskiej wsi. Razem z pisarzem spoczywają: żona, bracia Stanisław (19-letni, zm. 1909) i Adam oraz siostra Helena Lange, a także członkowie rodziny Sedlmayerów, z którymi Rydlowie byli spowinowaceni.
Napisz komentarz
Komentarze