Patroni bielańskich ulic #52 - Klemens Stanisław Rudnicki

W tym artykule przeczytasz m.in.:

• kim jest jej patron
• ciekawostkach z jego życia

Klemens Stanisław Rudnicki, ps. „Klimek” (ur. 28 marca 1897 w Żydaczowie, zm. 12 sierpnia 1992 w Londynie) – oficer dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej i Polskich Sił Zbrojnych. Uczestnik I i II wojny światowej, ostatni dowódca 1 Dywizji Pancernej. 1 kwietnia 1945 roku mianowany generałem brygady, a 11 listopada 1990 roku mianowany przez Prezydenta RP na uchodźstwie generałem dywizji.

Życiorys

Pochodził z rodziny senatorskiej Rudnickich pieczętującej się herbem Lis. Był synem Zygmunta Wolfganga (1859–1918), starosty trembowelskiego i Stefanii Euzebii Marynowskiej herbu Niezgoda. Wnuk pisarki Zofii z Mrozowickich Rudnickiej, prawnuk oficera wojsk Księstwa Warszawskiego, uczestnika wojny z Rosją 1812, pioniera przemysłu cukrowniczego na ziemiach polskich Franciszka Mrozowickiego, praprawnuk członka władz tymczasowych Galicji w 1809 roku Stanisława Mrozowickiego, prapraprawnuk komendanta obrony Baru podczas konfederacji barskiej w 1768, regimentarza wojsk koronnych Adama Mrozowickiego.

W Trembowli uczęszczał do szkoły powszechnej i od 1906 do tamtejszego Gimnazjum Klasycznego. Działał w „Zarzewiu” i w Drużynach Strzeleckich. Należał do I Drużyny Skautowej im. Zofii Chrzanowskiej w Trembowli, zorganizowanej przez Tadeusza Dobrowolskiego. W 1913 wyjechał z Andrzejem Małkowskim na zlot Imperial Scout Exhibition w Birmingham w Anglii. Maturę zdał w 1914 w Zakopanem, dokąd przeniosła się rodzina.
 

Rodzina

Był żonaty z Wandą Marią Scazighino (1903–1986), córką Feliksa i Stanisławy z Pawlikowiczów-Komarnickich h. Sas, absolwentką Głównej Szkoły Gospodarczej Żeńskiej prowadzonej przez Janinę Karłowicz w Snop­­kowie pod Lwowem. Teściowie wraz z bratową Wandy, Bronisławą z d. Halban (córką Alfreda Halbana) i jej dwoma synami Rogerem i Feliksem zostali deportowani w głąb ZSRR.

Miał trzy córki: Leopoldynę (Lenę, 1924–2010), Krystynę (Krzysię, 1925–1944) i Stefanię (1929–2004), która wyszła za inżyniera Janusza Przemienieckiego. Żona i córka Krystyna należały do Armii Krajowej, Krystyna była sanitariuszką i zginęła w powstaniu warszawskim.

Jego młodszy brat, major kawalerii Karol Rudnicki, był ofiarą zbrodni katyńskiej.